Cholecystektomia to zabieg chirurgiczny, którego celem jest usunięcie pęcherzyka żółciowego (łac. vesica biliaris). Zabieg ten może zostać zlecony w przypadku wystąpienia kamicy, zapalenia, perforacji czy też niekiedy w wyniku uszkodzenia wątroby. Zabieg można wykonać metodą klasyczną z nacięciem powłok brzusznych lub też metodą laparoskopową.
czym jest pęcherzyk żółciowy?
Pęcherzyk żółciowy to woreczkowaty narząd zlokalizowany w niewielkim zagłębieniu wątroby. Jego zadaniem jest magazynowanie wyprodukowanej w wątrobie żółci. Od pęcherzyka żółciowego odchodzi przewód pęcherzykowy, który łączy się z przewodem wątrobowym wspólnym tworząc przewód żółciowy wspólny (łac. ductus choledochus). Ma on około 7 cm długości i kończy się swoim ujściem w dwunastnicy, czyli pierwszym odcinku jelita cienkiego.
Żółć wytwarzana jest przez komórki wątroby, czyli hepatocyty. Następnie jest magazynowana i uwalniania z pęcherzyka żółciowego. Funkcją żółci jest wspomaganie trawienie poprzez emulgację tłuszczów. Polega to na podzieleniu dużych kropli tłuszczu na mniejsze kropelki, które są łatwiej trawione przez enzymy. Zawiera ona głównie kwasy tłuszczowe, cholesterol oraz barwnik – bilirubinę.
Cholecystektomia laparoskopowa
Laparoskopia to metoda przeprowadzania zabiegów chirurgicznych znacznie mniej inwazyjnych niż tradycyjne nacinanie powłok brzusznych pacjenta. Metoda laparoskopowego usunięcia pęcherzyka żółciowego polega na wykonaniu bardzo niewielkiego nacięcia nad pępkiem poprzez który wprowadza się sondę ze źródłem światła i kamerą. Następnie kolejne dwa drobne nacięcia wykonuje się pod wyrostkiem mieczykowatym mostka i po prawej stronie brzucha. Za ich pośrednictwem wprowadza się ramiona służące do wykonywania odpowiednich chirurgicznych manewrów. Artykuł powstał we współpracy z portalem https://viagra.edu.pl
Pęcherzyk żółciowy zanim zostanie wyciągnięty, to musi zostać odpowiednio przygotowany. Z więzadła wątrobowo-dwunastniczego chirurg wypreparowuje tętnię i przewód pęcherzykowy które następnie są zamykane za pośrednictwem specjalnych klipsów. Następnie pęcherzyk żółciowy jest oddzielany, odcinany i wyjmowany z jamy brzusznej pacjenta.
Metoda laparoskopowa cechuje się znacznie mniejszą inwazyjnością od metody klasycznej. Dzięki temu powstałe rany goją się znacznie szybciej, a pacjent szybko wraca do zdrowia i już po krótkim czasie może opuścić szpitalne mury (zazwyczaj po trzech dniach). Dodatkowo laparoskopia cechuje się lepszymi efektami wizualnymi skóry brzucha pacjenta. Po zabiegach wykonywanych metodą laparoskopową istnieje mniejsze ryzyko na wystąpienie niechcianej gorączki i infekcji.