Ciemniejsza strona ciąży.

Ciemniejsza strona ciąży.

W życiu każdej kobiety przychodzi moment w którym jest gotowa na macierzyństwo. Z każdej strony otaczana jest mnóstwem informacji o tym, że ciąża to wspaniały okres w życiu każdej kobiety: rosnący brzuszek, niekończące się gratulacje, noszenie pod sercem nowego człowieka. Wszystko to może skutecznie przekonywać do założenia rodziny. W Polsce w dalszym ciągu panuje przekonanie że wydanie na świat potomka to fundamentalny obowiązek każdej kobiety. Nic bardziej mylnego! Zacznijmy od tego że żyjemy w demokratycznym państwie, które nie ma prawa narzucać swoim obywatelom żadnych wytycznych dotyczących życia prywatnego. Dodatkowo jakiekolwiek ciocie, babcie czy inne postronne osoby nie powinny wpływać na nasze osobiste decyzje. Czy tak jest w rzeczywistości? Oczywiście nie. Młode kobiety od najmłodszych lat przyzwyczajane są do tradycyjnego modelu rodziny, gdzie kobieta musi urodzić dziecko, optymalnie dwójkę. Wpajane im jest osiągnięcie szczęścia zaraz po narodzinach dziecka.

Skupmy się na aspekcie zdrowotnym tego procesu. Nikt, dosłownie nikt z wyżej wymienionych osób nie uświadomi kobiecie jakie konsekwencje wiążą się z wydaniem na świat dziecka. Przyszła mama nie zdaje sobie sprawy jak ciąża i połóg wpłyną na jej zdrowie zarówno fizyczne jak i psychiczne. Aby uświadomić przyszłe mamy oraz te, które dopiero planują macierzyństwo postaramy się przybliżyć Wam niewygodne fakty o ciąży i połogu. Być może tylko od nas dowiecie się faktów, których nikt nie chce poruszać.

Poczęcie dziecka.

Na pierwszy rzut oka wydaje się niezwykle łatwe. W rzeczywistości nie do końca tak to wygląda. Faktycznie są kobiety, które zachodzą w ciążę po pierwszym stosunku bez zabezpieczeń. Serdecznie im gratulujemy, to zawsze świetna wiadomość. Niestety istnieją party, które o dziecko starają się latami. Z każdym rokiem ich marzenie staje się mniej realne, ponieważ z wiekiem maleją szanse na naturalne poczęcie potomka. Przyjęło się, że dla kobiety optymalnym przedziałem wiekowym jest od 25 do 30 lat. W tym okresie ma ona największe szanse i najlepsze predyspozycje do starania się o dziecko. Częstym i niezwykle przykrym przypadkiem są też poronienia. Największe ich ryzyko przypada na pierwszy trymestr ciąży (do 12 tygodnia). Przyczyn może być wiele. Nie rzadko są to uwarunkowania genetyczne czy zdarzenia losowe. Wydłuża to czas starań o kilka miesięcy zarezerwowanych na regenerację organizmu kobiety. Jeżeli po około roku (w zależności od decyzji lekarza) starania pary będą nie owocne, często podejmuje się decyzję o leczeniu specjalistycznym i szukania przyczyn nieudanych prób poczęcia.

Ciąża.

Udało się Wam zajść w ciążę? Cieszmy się Waszym szczęściem. Na gratulacje jeszcze przyjdzie czas. Przed nami bardzo ważny okres w życiu. Przygotujcie się na to, że nie wszystko pójdzie tak jak to planowaliście. Życie pisze różne scenariusze, nie każda z kobiet w ciąży przejdzie ją bezproblemowo. W organizmie zachodzi wiele zmian jednocześnie. Możecie na nie zareagować różnie. Dla jednych z Was będzie to sama przyjemność, dla drugich natomiast piekło na ziemi. Oczywiście skupimy się na tej drugiej sytuacji.
Pierwsze objawy ciążowe mogą być nie oczywiste. Często przypominają bóle miesiączkowe, wstępują wahania nastroju (mogą utrzymywać się przez cały okres ciąży i połóg). Lekkie plemienia powinny wywołać niepokój, ponieważ nie są one prawidłowym objawem ciążowym. W pierwszych tygodniach wyznacznikiem prawidłowo rozwijającej się ciąży jest badanie beta hCG. Jego stężenie pozwoli określić nam przypuszczalny wiek ciąży i jej poprawny rozwój. W międzyczasie powinny nastąpić pierwsze typowo ciążowe objawy. Mogą to być bóle brzucha, obrzmiałe i obolałe piersi, ciemniejsze sutki niż dotychczas, mdłości, wymioty czy słabe samopoczucie. Wskazane jest, by każda ciężarna przyjmowała kwas foliowy (warto rozpocząć jego suplementację już w trakcie starań o ciążę), ewentualnie inne leki, które w opinii ginekologa są niezbędne. W ekstremalnych przypadkach mdłości i wymioty mogą występować do końca ciąży. Nie jest to zagrożeniem dla płodu, do czasu pogorszenia stanu zdrowia ciężarnej. Drastycznych spadek wagi, osłabienie czy wycieńczenie mogą zaszkodzić im obu.
Obalmy mity. W Polsce w dalszym ciągu panuje przekonanie, że kobieta w ciąży powinna jeść za dwoje. Kompletna bzdura. Zasada jest prosta: nie za dwoje, a dla dwojga. Oba stwierdzenia drastycznie się od siebie różnią. Ważne jest, by kobieta miała odpowiednio zbilansowaną dietę, pełną w składniki odżywcze. W okresie ciąży (i nie tylko) warto stawiać na obecność ryb w diecie (unikamy smażonych, wybierając jednocześnie z piekarnika), warzyw, owoców, pełnoziarnistego pieczywa i makaronów i chudego mięsa. Stanowczo zakazane jest picie alkoholu i korzystanie z jakichkolwiek używek. Żywność typu fast food również nie jest wskazana.
Przez cały okres ciąży kobiety muszą uczęszczać na regularne wizyty do ginekologa. Dzięki temu można w porę zapobiec ewentualnym komplikacjom, mieć stały podgląd na sytuację oraz systematycznie wykonywać wszelkie niezbędne badania. Kobietom oczywiście nieocenioną radość sprawiają badania USG. Na ich podstawie można określić płeć dziecka, jego rozwój oraz posłuchać bicia serca.
W zaawansowanym etapie ciąży pojawią się kolejne nieprzyjemne dolegliwości. W najgorszym przypadku wszystkie poprzednie objawy będą w dalszym ciągu obecne. Do nich mogą dojść: bóle kręgosłupa, opuchlizna nóg, skurcze przepowiadające czy problemy z poruszaniem się. Wszystko to może stanowić mieszankę wybuchową dla ciężarnej. Warto również wspomnieć o jej stanie psychicznym. Wszelkie opowiadania o ciąży jako stanie błogosławionym, radosnym oczekiwaniu na rozwiązanie przestały nabierać wartości. Smutna rzeczywistość może ją przytoczyć, czuć się zawiedziona i zniechęcona. Nie zmienia to jednak faktu że jest to okres przejściowy, który potrwa o wiele dłużej, nawet po rozwiązaniu ciąży (ale o tym w kolejnych akapitach).

Poród.

Na ten moment kobiety czekają całe 9 miesięcy. W ostatnich dniach ciąży są pełne obaw o zdrowie swoje i dziecka, brak ewentualnych komplikacji i jak najkrótszy i łagodny poród. W trzecim trymestrze dość znacząco dają o sobie znać skurcze przepowiadające. Często można je pomylić z prawdziwymi skurczami porodowymi. Jednak w przypadku ich nasilenia i systematyczności warto być przygotowanym na przyjęcie nowego członka rodziny. Na oddziale porodowym nie tak łatwo o szybki i bezbolesny proces. Zarówno przy cesarskim cięciu czy porodzie naturalnym niezbędne jest wcześniejsze dopełnienie wszelkich formalności z pomocą położnych. Cesarskie cięcie zabiegiem zazwyczaj zaplanowanym (nie wliczając w to zabiegów, które zostały wykonane z powodu komplikacji przy próbie porodu naturalnego). Trwa on zazwyczaj około pół godziny. W przypadku porodu naturalnego planowanie przebiegu nie ma racji bytu. Mimo że ciężarna przekazuje uzupełniony plan porodu, wszystko może się zmienić w oka mgnieniu. Również czas jest bardzo zróżnicowany. Bywają porody kilkuminutowe, bywają też takie, które trwają kilkanaście godzin. Znaczącą rolę odgrywa tu rodząca. Musi opanować technikę parcia, wykorzystać wszystkie swoje zapasy cierpliwości i siły. Aby zacząć przeć musi nastąpić pełne rozwarcie (10 cm) . Niekiedy jest to nie małym problemem, ponieważ jest to bardzo bolesny proces.

Połóg.

O połogu mówi się stosunkowo niewiele. Kwestią sporną jest dochodzenie do siebie po cesarskim cięciu a po porodzie naturalnym. Oba zabiegi są bolesne w skutkach. Połóg po cesarskim cięciu wymaga gojenia się rany i zdejmowania szwów. Mogą wystąpić również problemy z karmieniem piersią z powodu opóźnienia laktacji. Natomiast gojenie się krocza po porodzie naturalnym jest uzależnione od przebiegu porodu. Jeżeli istniała potrzeba jego nacięcia lub pękło ono samoistnie również nie obędzie się bez założenia szwów poporodowych. W obu porodach następuje obkurczanie się macicy i krwawienie połogowe. Równie ważne jest w tym czasie zachowywanie wszelkich zasad higieny aby uniknąć niebezpiecznych infekcji.
Warto również poruszyć kwestię stanu psychicznego świeżo upieczonej mamy. Fundamentalną kwestią jest dojście do siebie po ogromnym wysiłku jakim jest poród. Jednak kobiety z dnia na dzień muszą zmierzyć się z zupełnie dla nich nową sytuacją życiową i opieką nad noworodkiem. Często mogą czuć się przytłoczone nadmiarem obowiązków, dodatkowo zmęczenie po porodzie może dawać się we znaki. Warto w tak trudnym czasie otoczyć opieką zarówno nowo narodzone dziecko i jego mamę. Oboje potrzebują wsparcia i pomocy w pierwszych tygodniach od porodu.

Dodaj komentarz